Forum Wolnych od Alkoholu

[Thomasson]

Rozwiązanie jest w drugiej części pierwszego kroku i w drugim kroku
100% racja
Krok 7 jest tego kulminacją

[Tibor]

Pycha.
To ona mnie niejednokrotnie gubiła i prawdopodobnie gubi nadal.

Przyznać się do bezsilności? NIGDY W ŻYCIU. Zawsze mi mówili, że nie możesz okazać słabości. Musisz być silny, musisz pokazać, że sobie ze wszystkim dajesz radę. Gdy się przewróciłem i rozdarłem kolano jako dzieciak i płakałem to mi mówili - mazgaj... więc następnym razem nie płakałem, bo się wstydziłem.
Mama nauczycielka, ojciec żołnierz zawodowy, silne charaktery, twarde wychowanie. MUSISZ BYĆ SILNY.
Kiedy byłem już "dorosły" i pękły mi wężyki przy kranie w kuchni to nie potrafiłem sąsiada poprosić o klucze, by go naprawić. Zamknąłem główne ujęcie wody i pojechałem do sklepu po zestaw narzędzi. Głupio mi było przed sąsiadem, że nie posiadam kluczy. Zatem nie okaże słabości.
Kiedy umówiłem się ze znajomymi na wycieczkę rowerową i następnego dnia rano zauważyłem, że mam flaka w oponie, a pompki do roweru nie miałem, to odwołałem wyjazd, tłumacząc się czymś pokrętnie, bo przecież nie poproszę nikogo o pompkę.
Prośba = nie radzę sobie sam = słabość.

W 2002r. zdiagnozowano mi alkoholizm. Przez kolejnych 11 lat - pijąc - z większą lub mniejszą świadomością wiedziałem, że coś muszę z tym zrobić... ale SAM. Przecież nie poproszę kogoś, nie dam nikomu tej satysfakcji, żeby mnie wytykali palcami, że jestem słaby?
W pewnym momencie już nawet się nie oszukiwałem, że nie jestem alkoholikiem. Czułem, że nim jestem, ale nie wyobrażałem sobie poprosić o pomoc. Zatem na swój sposób, po swojemu próbowałem. Czytałem, szukałem w internecie sposobów, próbowałem je stosować... i nic.
Chciałem skończyć ze sobą. Próba targnięcia się na własne życie - nieudana. Dlaczego? Dziś wiem, że po swojemu to nawet zabić się nie dam rady. O tym Bóg decydował, nie ja. Ja jestem za mały. Już nie chce robić niczego sam i po swojemu.
Czasem jednak robię i... zazwyczaj się okazuje, że nic dobrego z tego nie wychodzi.
Kiedy udaje mi się robić to, co autorzy Wielkiej Księgi zalecają, okazuje się że to mi służy. Życie wtedy płynie, bez zbędnych negatywnych emocji. Życie jest jakieś, ani dobre, ani złe. One jest po coś. By godnie je przeżyć, a nie by czuć się dobrze i być szczęśliwym. Kiedy dążę do szczęścia wtedy nic nie wychodzi, bo dążenie do szczęścia to karmienie swojego ego. A przecież ego nie można nakarmić. Ono zawsze chce więcej i więcej.

Piękna jest cisza, piękny jest spokój, piękny jest uśmiech bliźniego. I niech tak życie płynie. Nie chce już z nim walczyć.

[Jędrek]

[Jo-asia]

Pozwolicie, że wrzucę przeciwwagę... bo ktoś o moim charakterze jeszcze pomyśli.. że to jedyna słuszna droga, ta Wasza A jestem dowodem na coś.. odwrotnego

[Tibor]

[Jo-asia]

[deratyzator]

Witam jestem nie długo we wspólnocie i to mój pierwszy post tutaj.Podzielę się moim doświadczeniem. Nie mogłem się pogodzić, że przegrałem z alkoholem, słyszałem od przyjaciół, że mam się poddać. Nie poddałem się. Stwierdziłem, że nie będę się zadawał z alkoholem bo to oszust. Naobiecuje mi, naopowiada różnych bajek i nie dotrzyma swoich obietnic. Jestem bezsilny wobec alkoholu i jego kłamstw. Przestałem się z nim zadawać. Druga część tego kroku, jak i pozostałe kroki nic już nie mówią o alkoholu. Nie kierowałem swoim życiem. No nie i do dnia dzisiejszego nie kieruję. Oddałem kierownicę komuś innemu. Jest prościej. PD

[Tibor]

Cześć deratyzator. Fajnie, że się już z nim nie zadajesz. Ja też.
Ale jeszcze piękniejsza jest ta wolność wyboru. Wczoraj kolega po pracy podwiózł mnie w moje okolice. Było nas kilku w aucie, kolega zaproponował piwo pod sklepem, ja grzecznie odmówiłem. Wracając miałem tą radość z wolnego wyboru

Pozdrawiam. Dobrze, że jesteś

[deratyzator]

Tibor dzięki za dobre słowo. PD